heugen

er zijn twee soorten huivering

de eerste is die aan het eind van de zomer

verwekt door een koude kreukel in de lucht

en je dat ook subiet in de gaten hebt

hij kruipt niet ongemerkt in je huid

zoals de kleur van de herfst dat wel kan

in je ooghoeken je het rood en goud ziet en ogenblikkelijk

weet dat dat al even aan de hand is

het is een huivering die je maant het stro in de stallen

op orde te maken, de houthokken en de kelders vol

en waarvan je weet dat als de dagen weer lengen

hij weer zal verdwijnen

de tweede is die in de ogen van stille getuigen

in de woorden van daders, in het gejank

van achtergelaten honden en het geloei van wrakke koeien

in het stof dat door de straten van gezuiverde dorpen waait

je zou denken dat een dergelijke koude rilling

ook een keer verdwijnt

de moeders en vaders dood en begraven

de daders ook, de honden

en het vee al veel eerder

door al die afwezigheid moet het toch een keer ophouden

V. trekt peinzend aan zijn sigaret

of in ieder geval dat je het als een verhaal in een boek

kunt dichtslaan en wegzetten, maar nee

Gorki de hond blaft ongeduldig

trippelt heen en weer tussen ons en de auto

hij heeft honger, tijd om naar huis te gaan

ik zwaai hen uit

*

nashe zdoróvje

de zomer heeft alle modder verdreven

maar ik maak me geen zorgen

dat V. vandaag niet is gekomen met de kranten en de post

zijn het niet de wegen die roet in het eten gooien

dan is het meestal de Niva die er de brui geeft

V. heeft altijd eten en zelfgestookte wodka bij zich

die laatste werkt ook uitstekend tegen steekmuggen

en is, als het moet nog adequaat als brandstof ook

in dit soort gevallen stuurt hij zijn hond Gorki terug naar huis

met een briefje om zijn nek waarop de locatie en soms het benodigde onderdeel

Gorki rent vervolgens met veel misbaar voor de trekker uit terug naar V.

als er mensen verdwijnen hier is het trouwens meestal in de venen

in het bos moet je op je hoede zijn voor de beren en de wolven

maar als de bomen terugdeinzen voor de zure gronden, daar

kan Moeder Aarde een kreng zijn en je verslinden

ik heb ze wel gevonden; nog goed intact

zag ik direct dat het A. was die al 5 jaar werd vermist en L.

die al veel eerder verdween (naar de goelag vermoedden wij) maar

toen ik veenmos verzamelde zo ineens – de fles nog in de hand – voor me opdook

ik heb het zijn familie verteld

van moeder mochten ze hem laten liggen

ik had er al een kruisje van berkentakken bij gemaakt

Vertaald uit het Russisch door Edwin de Groot