Skip to Content

Gedichten

Max Niematz


Il mare

De zee lijkt warempel zinvol

vandaag, minder toeristisch, minder

accessoire, een eenzaam doel in zich.

Wat is hij toch verschrikkelijk recht,

de einder, op het brute af, een tirannieke

spankracht waarin eeuwen zich onrustig

omdraaien in hun slaap, dromend

van een wereld vol bollende zeilen,

te behalen rijkdommen, te ontrafelen

geheimen en ten slotte teloorgang.

Ja, de dingen fluisteren weer, na

lang te hebben gezwegen. De ruches

aan de parasollen kabbelen in de wind.

Al wat is, lijkt nu pas te leven. Maar

stuit je blik weer op die rechte lijn, dan

klinkt in de lege schelp van de hemel

het gezang van hen die om je liefde

smeken, zoveel verraderlijker. En zij die

zoeken naar het gouden vlies komen

in plaats daarvan zichzelf tegen.

                juli 2022

*

Afwas

Soms kunnen je handen plots

hun werk in het warme sop staken.

Een vluchtig beeld, een van die lang en

gevoeglijk vergeten, maar nog spring-

levende dingen schudt je ruw wakker.

Op blote voeten scharrel je over een

rommelig bospad dat zich bij elke

stap meer verliest in een teugelloos

woekeren van takken en twijgen.

Het wordt al donker, je probeert

van alles, de nacht maakt je bang.

Ten einde raad ruk je ergens een blad

af en houd het op ooghoogte. Het

biedt rust, begrenzing, een houvast in

de chaos. Eén enkel blaadje gaat aan

de loop met je laatste illusie. Vroom

zet je de koppen en schotels in het

druiprek, voorgoed verdwaald.

               oktober 2022

*

En route

Tegen de avond begeef je je

op weg met een borrelende maag.

Te Babylon wordt een maaltijd

bereid die je zal verkwikken. Honger

doet de cilinders stampen en trillen,

tot gloeiens toe. Geloof, hoop en

liefde, die oude maagden, liften mee,

stil wegdoezelend op de achterbank,

hun dorheid afstralend op jou om

oververhitting te voorkomen.

Een zoveelste infarct van Europa’s

dikke darm brengt je tot wanhoop,

en je neemt een afslag – besluit dat je

doet belanden in een carrousel van

omleidingen, blinde hoeken, open

riolen, vicieuze cirkels en molshopen.

De tranquillizers zijn op en het hart

verkilt. Nooit klonk het lied van

de nachtegaal meer verloren.

               augustus 2022

lees het nieuwe nummer