op het vliegveld
leggen mensen hun hoofd op tafel
ik denk aan eenden die met hun kop onder het kroos duiken
daar zolang blijven zonder adem
vastgegespt verdwijnen we uit zicht
ik wil dezelfde blijven maar op kilometers hoogte
veranderen we in een stip
heeft iemand de stop uit mijn hoofd getrokken
de eerste nacht zie ik vanaf het balkon lichtjes schitteren
bewegend in een ritme, een heuvel die ademt
de buik van mijn kat
overdag laat ik mijn nieuwe uitzicht slijten
door er vaak met mijn ogen overheen te gaan
het liefst sla ik de nachten over
op een matras met kuilen
voel ik de afdruk van een vreemde
die in mij een bocht vormt
heimwee is een handdoek in de vorm van een zwaan
Re: hoe is het
in het begin waren er dagen
jouw mails bewaarde ik ongelezen in de map ongewenst
tussen Mr Bill Gates mailt Hello,
Michael Kors Handbags,
Hot Girls, Hello
via Google Maps heb ik het geheim gevonden
een eiland dat Mainland heet
in mijn tas draag ik al weken een boek over de man
die wolkenclassificaties bedacht
ik was zo blij dat de wolken in een structuur passen
wat moet ik zeggen als ik je zie?
het belangrijkste is
op het juiste moment inspringen
zoals vroeger op het schoolplein
toen ik nog puntenslijpsel spaarde en ontdekte
dat popcorn binnenstebuiten gekeerde maiskorrels zijn
ontploffingen zijn mooi maar hun vorm is onvoorspelbaar
door dit land loopt een breuklijn die groeit
zei je met een blik in de verte
in jouw ogen zag ik mezelf en het landschap weerspiegeld
zocht waar het scheuren begon
Tom Cruise heeft in een contract vastgelegd
dat je hem niet mag aankijken
er ligt iets in zijn ogen
of is het omdat kijken
ook een aanraking is
het begin
de kracht achter een golf blijft altijd bestaan
volgens mijn meditatieleraar
kan iets niet veranderen in niets
bloed stroomt pulserend door mijn aders
er zit een walvis in mijn lichaam
ik zag een buizerd uit een veld opvliegen
een spartelende kip in zijn klauwen
een wond toont bloed
elke druppel stroomde door de kamers van mijn hart
de kip heeft een ei in haar buik
de buizerd breekt de kip
de ribben van de kip kraken het ei
dit is het begin van iets waar je niets van ziet
wat moet die walvis in mij?
er zijn altijd aanwijzingen
dna bijvoorbeeld
wat gebeurde er met de velletjes die tijdens het vele vallen van mijn lichaam schaafden?
mijn dna ligt op straat, verspreidt zich over de wereld
een haar in het vliegtuig, urinespoor op de rails
wie heeft je aangeraakt
vraag ik en minuscule deeltjes
speeksel blijven op je kleding achter
je slaapt onder mijn dna-deken
is dit jezelf verliezen, dacht ik nog
kan iemand mij vertellen wat er gebeurt tijdens het vele vallen
hoe de dubbele helix in de ruimte draait
in de microscopisch kleine ruimtes
in je lichaam
door de stethoscoop luisterde ik naar de stilte
de geluiden in de verte zijn het rommelen van zijn darmen, zeiden ze
niet alles stopt tegelijk
ik trek net zo lang aan een draad van mijn trui
tot ik zie waar het begin is
hoe kan ik verhullen dat je er niet meer bent?
de beste manier om iets te verbergen
is door het open en bloot neer te leggen