Skip to Content

Gedichten

Patrizia Vespa


Tegenstand

Patrizia Vespa

We wisten niet meer vanuit welke hoek

ze gaten in ons maakten. Dat iemand

opmerkte dat we bloed lekten

en we het een voor een

voelden branden in onze nek.

Het waaide luidruchtig, bomen en dieren

keerden zich van ons af, trokken zich terug

maar zij, zij kwamen daadwerkelijk ons

tegemoet.

*

Daar

Niet één keer hebben we omgekeken.

We volgden de witte lijn

en wendden ons naar de zon.

Ontwapend.

Onze eigen wereld achterlatend.

We deelden een voorgevoel

het had iets van sterven.

Niet één keer hebben we omgekeken.

We wilden daar zijn.