Mad Girl’s Love Song
Sylvia Plath
“I shut my eyes and all the world drops dead;
I lift my lids and all is born again.
(I think I made you up inside my head.)
The stars go waltzing out in blue and red,
And arbitrary blackness gallops in:
I shut my eyes and all the world drops dead.
I dreamed that you bewitched me into bed
And sung me moon-struck, kissed me quite insane.
(I think I made you up inside my head.)
God topples from the sky, hell’s fires fade:
Exit seraphim and Satan’s men:
I shut my eyes and all the world drops dead.
I fancied you’d return the way you said,
But I grow old and I forget your name.
(I think I made you up inside my head.)
I should have loved a thunderbird instead;
At least when spring comes they roar back again.
I shut my eyes and all the world drops dead.
(I think I made you up inside my head.)”
Sylvia Plath, ‘Mad Girl’s Love Song’, uit Mademoiselle, augustus 1953
Liefdeslied van dwaze meid
Sylvia Plath – vertaling Philip Huff
“Ik sluit mijn ogen en heel de wereld valt dood neer.
Ik open mijn oogleden en alles wordt herboren.
(Ik denk dat ik je heb verzonnen in mijn hoofd, alweer.)
De sterren walsen weg in blauw en rood,
En willekeurige zwartheid galoppeert naar binnen:
Ik sluit mijn ogen en heel de wereld valt dood neer.
Ik droomde dat je me betoverde tot in bed, meneer
En me maanziek zong, me zo zoende dat ik gek werd.
(Ik denk dat ik je heb verzonnen in mijn hoofd, alweer.)
God lazert uit de hemel, het hellevuur verbleekt:
Weg serafijnen en Satans mannen:
Ik sluit mijn ogen en heel de wereld valt dood neer.
Ik dacht dat je terug zou komen zoals beloofd,
Maar ik word oud en ik vergeet je naam.
(Ik denk dat ik je heb verzonnen in mijn hoofd, alweer.)
Had ik maar een dondervogel liefgehad, dit keer;
die komt ten minste terug als het lente wordt.
Ik sluit mijn ogen en de wereld valt dood neer.
(Ik denk dat ik je heb verzonnen in mijn hoofd, alweer.)”
These Poems, She Said
Robert Bringhurst
These poems, these poems,
these poems, she said, are poems
with no love in them. These are the poems of a man
who would leave his wife and child because
they made noise in his study. These are the poems
of a man who would murder his mother to claim
the inheritance. These are the poems of a man
like Plato, she said, meaning something I did not
comprehend but which nevertheless
offended me. These are the poems of a man
who would rather sleep with himself than with women,
she said. These are the poems of a man
with eyes like a drawknife, with hands like a pickpocket’s
hands, woven of water and logic
and hunger, with no strand of love in them. These
poems are as heartless as birdsong, as unmeant
as elm leaves, which if they love love only
the wide blue sky and the air and the idea
of elm leaves. Self-love is an ending, she said,
and not a beginning. Love means love
of the thing sung, not of the song or the singing.
These poems, she said….
You are, he said,
beautiful.
That is not love, she said rightly.
Robert Bringhurtst, uit The Beauty of the Weapons: Selected Poems 1972-1982 (1985)
Deze gedichten, zei ze
Robert Bringhurst – vertaling Philip Huff
Deze gedichten, deze gedichten,
deze gedichten, zei ze, zijn gedichten
zonder liefde in zich. Dit zijn de gedichten van een man
die zijn vrouw en kind verlaten zou omdat
ze lawaai maakten in zijn kantoor. Dit zijn de gedichten
van een man die zijn moeder vermoorden zou om de erfenis
op te strijken. Dit zijn de gedichten van een man
als Plato, zei ze, iets bedoelend wat ik niet
begreep maar dat me desondanks
beledigde. Dit zijn de gedichten van een man
die liever met zichzelf zou slapen dan met vrouwen,
zei ze. Dit zijn de gedichten van een man
met ogen als een haalmes, met handen als die van een
zakkenroller, gewoven van water en logica
en honger, met geen draadje liefde erin. Deze
gedichten zijn even harteloos als vogelgezang, even ongemeend
als iepenbladeren, die als ze al liefhebben alleen
de wijde blauwe hemel liefhebben en de lucht en het idee
van iepenbladeren. Eigenliefde is een einde, zei ze,
en geen begin. Liefde betekent liefde
voor wat bezongen wordt, niet voor het lied of het gezang.
Deze gedichten, zei ze….
Jij bent, zei hij,
prachtig.
Dat is geen liefde, zei ze terecht.