Essay

Windmolens in de Berliner Tiergarten

De literatuur heeft een ingewikkelde relatie met de politiek-maatschappelijke actualiteit. Ze wordt immers verondersteld los van tijd en plaats woorden te geven aan onze zoektocht naar een betekenisvol leven. Een al te directe link met de politieke verwikkelingen van deze tijd ondermijnt de zeggingskracht die het literaire verhaal behoort te hebben. Bovendien geldt voor fictieschrijvers…

proza

De Schreeuw

Percy was iemand die de stad opvrat. Voorbijgangers kregen een lik van hem en met zijn lange haardos wuifde hij iedereen toe. Ik bungelde aan hem, volgde hem overal. Maar zijn tanden laat hij vooralsnog niet zien. Nu leid ik hem omzichtig een zijingang van het Oosterpark binnen. Deze entree heeft geen poort, waardoor je…

  • Aprilnummer

    Deze maand actuele essays van Thomas von der Dunk en Rien Fraanje over Duitsland. Dito poëzie uit Oekraïne: Oksano Stomina en in het slot van Arie van der Ents (Niet) vermoorde Dichters Almanak. Poëziedebuut van Ilkiz Erdoğan, en naast haar: A.E. Westerling, Gerry van der Linden, Annet Zaagsma, Patrizia Vespa, Louise Glück & Lisa Rooijackers. Proza van Dick Laterveer, Feija Smit, Leo Ludo van Damme & Hans Oversloot!

redactioneel

Deze maand

Ah, het treintje van Renon/Ritten uit 1907: zigzaggend door bossen met uitzicht op de Dolomieten. Het is zonnig. Hier bracht Freud de zomer van 1911 door, hij moet in hetzelfde treintje hebben gezeten. Zijn hotel in Collalbo waar hij aan Totem en taboe werkte en zijn huwelijksjubileum vierde, bestaat nog steeds: Bemelmans-Post. Mijn vader raadde…

Uit het archief

Essay

Botsen met en over Turkije

Soms lijkt het in onze tijd bijna een taboe om van mening te veranderen. Voor je het weet, moet je ‘excuses’ aanbieden of wordt er druk getwitterd over ‘opportunisme’. Misschien komt dit omdat er tegenwoordig zoveel meningen zijn, of misschien komt het omdat zo weinige van die meningen geworteld zijn in argumenten. Eerlijk gezegd ben…

Poëzie

Gedichten

Femicide Neem altijd de kortste route door het park kijk, je ogen wennen aan het donker zie scherp de sterren boven de bomen, de egel in de bosjes, slapende mannen zonder dak De maan fietst met je mee want de dood wacht voor jou nooit in dit park 87 procent van je gevaar woont achter…

proza

Twee van alles

Ik kom altijd terug zei je. Ik kom altijd terug, maak je niet ongerust, ga door met wat je doet, kijk in de spiegel en weet dat je ogen, je neus, je lach in mijn geheugen zitten, net als de weg terug. En ik lachte met die mond, een beetje, en helemaal met mijn ogen,…