Het oeuvre van A.H.J. Dautzenberg (Heerlen, 1967) valt te typeren als een postmoderne vormgeving van romantisch-decadente thema’s, besprenkeld met een wolkje mystiek. De Tilburgse schrijver maakt gretig gebruik van vormexperimenten en genrevermengingen, en zijn gevoelswereld situeert zich op het kruispunt waar weltschmerz, estheticisme, antiburgerlijkheid en libertinisme samenstromen. Die mix leidt bij Dautzenberg niet tot l’art-pour-l’art-navelstaarderij,…
Stukken brokkelen van me af gaan niet terug naar waar ze vandaan komen, ze dringen de wijnrode mond binnen van een kosmisch wezen, worden onderdeel van de horror die je normaal gesproken alleen met een medium vindt Zijn adem ruikt naar honger een stroperige nachtterreur in de vorm van dampkring Mijn stukken blijven zweven in…
Een stemmig najaarsnummer, met een essay van Thomas van der Zwan over A.H.J. Dautzenberg, Rudolphus Teeuwen over Hildebrand en proza van Gerry van der Linden, Robert Schuit, Sarah Andrea Desplenter, Dennis Faase, Giulia Peveri en Paulo van Vliet. Poëzie van Ilkiz Erdoğan en Willem Thies én hertalingen door Simone Atangana Bekono en Ilja Leonard Pfeijffer i.s.m. Fixdit! Licht absurd geïllustreerd door Don Duyns.
Lees literatuur, lees Hollands Maandblad!
In het Literatai-steegje in Vilnius hangen plaquettes, foto’s en kunst rond Litouwse dichters en schrijvers of die er gewerkt hebben of anderszins een link mee hebben. Zo werd Romain Gary in Vilnius geboren. In het steegje bewoonde Adam Mickiewicz een jaartje een zolderappartement (‘O Litouwen, mijn vaderland’). Robbie (Cleveland, Ohio) en ik worden rondgeleid door…
Steun cultuur, steun Hollands Maandblad!
Het laatste korte verhaal van Anton Valens (1964-2021).
Op 17 januari 2026 zal in De Balie te Amsterdam de traditionele Hollands Maandblad-bijeenkomst plaatsvinden. Klik hier voor aanbieding van een Jaarabonnement en gratis ticket. Voor info over de paneldiscussie en tickets, zie hier.
Het breken van een stem? Zoveel stiller dan het breken van een vaas, maar zo veel pijnlijker. De schaamte, de verdwijnbereidwilligheid. Waarover men niet spreken kan, moet men zwijgen. Lang heb ik die raad opgevolgd alsof mijn leven ervan afhing, maar op een dag – was het een goede of een slechte? – besloot ik…
En laat voor wat is. Laat de moeder die haar stem al zingend heeft gekraakt, laat de vader die op zolder zijn bestaan heeft geschreven. Het is bij kraken en zolders gebleven. Laat de tweelingzus die je met stalen glimlach deed twijfelen of ze er was uit vriendschap of verraad: het is geen van beide…
Na de zoveelste mislukte ivf-behandeling begon Ewald over adoptie. Ik voelde er niets voor. De volgende dag had ik het onderwerp al bijna verdrongen toen een inwitte vrouw mij op straat tegemoet liep met aan elke hand een pikzwart kind. Dit is niet politiek incorrect bedoeld, maar haar witheid versterkte de donkere huidskleur van de…